In de commissie samenleving van 8 april is de regiovisie Jeugdhulp Regio Rijnmond besproken welke nu volgens de nieuwe norm is opgesteld.
Voorafgaand is er door Leefbaar 3B woordvoerder Leon Erwich gewezen op de noodkreet uit de actualiteit die de situatie in de jeugd-psychiatrie onhoudbaar noemt. Hoe gaan we hier als Lansingerland mee om en wat merken wij als inwoners hier van??
(De zorg voor jongeren met ernstige psychische problemen is vastgelopen. Kinderen vanaf twaalf, dertien jaar met ziektebeelden als eetstoornissen, depressie en suïcidaliteit, krijgen niet de hulp die ze nodig hebben. Duizenden kinderen staan op wachtlijsten die kunnen oplopen tot één jaar.)
Speelt dit ook binnen Lansingerland?
Wethouder van Tatenhove was niet op de hoogte van het werkelijke Lansingerlandse aantal op de wachtlijst. “Het team van Lansingerland weet alleen de aantallen die in Lansingerland zijn aangemeld en heeft geen zicht op de totale wachtlijst Jeugdhulp totdat de aanvraag terugkomt in Lansingerland.” Een verontrustende zaak en onacceptabel waarvoor, niet alleen door Leefbaar 3B, extra aandacht is gevraagd.
Bij de vorming van de regiovisie zijn maatschappelijke partners geraadpleegd vanuit hun betrokkenheid bij onze jeugd, bijvoorbeeld passend onderwijs, de veiligheidsketen, de kinderombudsman en uit eigen ervaring van de jongeren.
Daarnaast is er een bijdrage gevraagd aan de adviesraden en gemeenteraden van de vijftien gemeenten. Het doel van de visie is de jeugdhulp nabij en op maat aan te bieden aan kwetsbare kinderen, zodat we er samen voor zorgen dat alle kinderen in de regio kansrijk, gezond en veilig opgroeien.
Leefbaar 3B vindt wel dat het uitgangspunt hiervoor een sterke thuisbasis moet zijn!
Waarbij het benutten van de eigen kracht van de ouders voorop staat. Hierbij zullen de ouders en kinderen zoveel mogelijk gestimuleerd moeten worden om in eerste instantie zelf zoveel mogelijk hun problemen en eventuele vragen bij het opvoeden en het opgroeien op te lossen. Veel “problemen” horen ook gewoon bij de ontwikkeling van kinderen en kunnen prima worden opgelost binnen hun eigen sociale netwerk. Hierdoor houden gezinnen beter grip op hun leven.
Door bij de start een goede afweging te maken voor het inzetten van hulp, voorkomen we dat we verkeerde of te zware hulp inzetten.
Wat wordt nu het verschil voor Lansingerland, tussen wat we nu doen in de gemeenschappelijke regeling jeugd en de nu voorliggende nieuwe regiovisie? Wat is de meerwaarde van deze nieuwe regiovisie voor Lansingerland?
Een ander aspect dat in deze rapportage nog niet is meegenomen en dat ik mis in deze visie, waar Leefbaar 3b al meerdere keren aandacht voor heeft gevraagd, is de versoepeling van de AVG-“regeltjes”. Graag zouden we in de visie opnemen dat bij de intake gesprekken toestemming / mandaat wordt gevraagd de benodigde informatie te mogen delen met de hulporganisaties die nodig worden geacht voor de juiste hulp. Wethouder van Tatenhoven deed Leefbaar 3B een toezegging ( T2021-039 ) om dit bespreekbaar te maken en om de raad te informeren of bij intakegesprekken toestemming kan worden gevraagd om de informatie te delen met de benodigde hulporganisaties in het vervolgtraject.
In onze beleving kan de versoepeling van de AVG-“regeltjes” veel tijd en geld schelen, die we beter aan de zorg kunnen besteden. Leefbaar 3B ziet dit graag opgenomen in de visie Jeugdhulp. Bovendien is dit onderdeel ook mee te nemen als aandachtspunt in de aanpak van de wachtlijstproblematiek. (Wethouder van Tatenhove gaf een toezegging hier schriftelijk op in te zullen gaan).
Verder vroegen we naar de resultaten van de aangestelde praktijkondersteuners bij de huisartsen. Deze moeten zorgen dat de zorg wordt afgeschaald zonder dat het kind hier de dupe van wordt, rekening houdend met de definitie van passende zorg. Hierbij wordt gesproken over het afbouwen van de zwaardere hulp.
Leefbaar 3B vindt dat het moet gaan over het afbouwen van te zware hulp. Op 23 april 2020 is ons amendement Veranderopgave jeugdhulp aangenomen. dat onder meer stelt: “Het is wenselijk om te monitoren of de maatregelen van de veranderopgave effect hebben” en verder om in de rapportage een knip te maken in 2021.
Wanneer verwacht de wethouder de resultaten van de inzet van de praktijkondersteuners?
Pleegzorg-gezinnen zijn schaars; zou daarom het uitgangspunt dan niet focus op een sterke thuisbasis moeten zijn? Veel “problemen” horen ook gewoon bij de ontwikkeling van kinderen en kunnen prima worden opgelost binnen hun eigen familie of vriendenkring. Hierdoor houden gezinnen beter grip op hun eigen leven. Aan deze problematiek wordt bij de nieuwe samenwerking zeker extra aandacht aan gegeven.
Tenslotte zou ik willen pleiten voor een Jip & Janneke-versie van de visie over Jeugdhulp, zodat het begrijpelijk is voor de kinderen waar deze visie over gaat.
Geef als eerste een reactie