Toespraak Leefbaar 3B wethouder Henk de Paepe bij zijn afscheid op 10 juni 2014

Dames en heren, inwoners van onze gemeente, vertegenwoordigers van vele instellingen en verenigingen en vele belangstellenden en familieleden,

Het officiële afscheid is aangebroken. Een kort moment om terug en vooruit te blikken. Veel werk is er verzet. Veel lastige dossiers liggen er nog. En -gelukkig, want dat bewijst de grote betrokkenheid van onze inwoners- waren er vele groeperingen die zich op luide toon roerden in De Heraut of via andere media om aan te geven dat ze vonden dat het anders moest.

Ik herinner mij nog dat Bart Gijsbers van de afdeling communicatie mij feliciteerde met mijn eerste facebookfeestje rondom de Sterrenweg, die als gevolg van de rotonde in de Noordeindseweg, onderdeel van het Mobiliteitsplan, een veel te grote stroom verkeer te verwerken kreeg. En het Mobiliteitsplan staat opnieuw op de agenda in de wetenschap dat er vele voor- en tegenstanders zijn.

Of de HSL club, die onder aanvoering van Loeky van der Horst een niet aflatende stroom van publiciteit genereerde, onder andere met hun plan “Dak op de bak”. Ik herinner me nog hoe ik getrakteerd werd op honderden mailtjes van boze inwoners. We zullen zien of het succes gaat opleveren in de nabije toekomst. Eén ding is zeker, we moeten van die herrie af!

Ik noem de groep Stop de Kaalslag uit Bleiswijk, waar we uiteindelijk in goed overleg met het Hoogheemraadschap een oplossing vonden om kaalslag te voorkomen en het groen zoveel mogelijk te behouden.

Of de bewonersgroep A13/A16 die onlangs waren uitgepraat met Rijkswaterstaat, maar inmiddels weer “on speaking terms” zijn rondom alternatieven voor de aanleg van deze weg.

En niet in de laatste plaats de Fietsersbond die zeer betrokken was, maar ook zelf rapporten aanleverde rondom strooiroutes, fietspaaltjes en bewegwijzering.

Of 3B-Wonen waar een intensieve samenwerking leidde tot overeenstemming over een door henzelf geschreven Plan van Aanpak inzake wijkgericht werken. Of daaraan voorafgaand het convenant met de Oranjewijk in Bergschenhoek waar er op maar liefst 17 punten sprake is van samenwerking met de gemeente.

Alle betrokkenen -en ik zie er velen rondlopen- van de vele projecten en samenwerkingsverbanden dank ik heel hartelijk.

Maar mijn wethouderschap was ook betrokken bij veel maatschappelijke issues. Ik denk daarbij bv aan:

• de verkeersveiligheid, onder andere bij scholen en voor talloze verkeerssituaties die de inwoners graag verbeterd wilden zien;
• het succes van RandstadRail waar tegenover staat dat we dan wel allemaal naar dié verbinding moeten reizen;
• de aanleg van werkelijk prachtige groengebieden, die gerealiseerd zijn of nog in volle gang maar die ook bescherming vragen, zoals in het recreatiegebied Rottemeren;
• de aanleg van een groot aantal fietspaden, in recreatiegebieden of het fietspad Hofplein-Hofvijver;
• de vele bestemmingsplannen -ik geloof zo’n 134- die werden geactualiseerd;
• de lastige dossiers zoals rondom de Lidl in Bleiswijk, of de woningbouw langs de linten;
• de individuele belangen van inwoners die in een groeigemeente extra aandacht vragen en niet altijd kregen wat zij wensen;
• De water gerelateerde dossiers en de prettige samenwerking met de hoogheemraadschappen;
• En de contacten met de diverse besturen en externe medewerk(st)ers zoals de Stadsregio, het Recreatieschap Rottemeren, Bleizo en andere instanties.

Ook jullie dank voor de prettige samenwerking.

Ik heb het met liefde gedaan, heb momenten gehad waarop ik me afvroeg waaraan ik was begonnen, heb resultaten mogen bereiken, maar het verloop van andere zaken was teleurstellend. De grote inzet die dat vroeg was zonder mijn Marianne echt onmogelijk geweest. Wij hebben met mijn noodgedwongen terugtreden onze vrijheid herkregen en daarmee tijd voor samen, tijd voor leuke dingen. Boven alles dank ik jou voor alle steun.

En er is nog een vrouw die echt onmisbaar is geweest de afgelopen periode. Esther van Ellinkhuizen, mijn secretaresse. Esther, je was er door dik en dun, leefde mee met alle soms bizarre situaties die ik beleefde. In feite was niet de Raad de baas maar was jij de echte baas. Je regelde mijn dagritme via de agenda maar zorgde ook dat alles op zijn pootjes terecht kwam. Je was wat mij betreft onmisbaar. En dan te bedenken dat je nog een wethouder moest bedienen en ook nog een directielid. Dus een speciaal woord van dank voor jou is zeker op zijn plaats.

Dank aan de raadsleden uit de afgelopen periode. U was een kritische raad maar toch altijd zoekend naar het beste voor onze inwoners. In die kern zaten we vaak op hetzelfde spoor. Ik realiseer me dat ik bevoorrecht ben dat ik deze periode van ruim vier jaar als wethouder kon uitzitten. Ik, die maandelijks constateerde dat ik nóg weer een maand door kon. Niet gebonden aan het pluche, wel onafhankelijk in de oordeelsvorming, wat voor velen niet altijd even gemakkelijk was. Mijn partij Leefbaar 3B kon daar echter vanuit hun duale opvattingen heel goed mee uit de voeten. Een wethouder hoeft niet per definitie de lijn van zijn partij te volgen maar zou veel meer -boven de partijen uit- het belang van de inwoners moeten nastreven, en dat is dan ook wat ik steeds als mijn persoonlijke opdracht heb ervaren tijdens mijn wethouderschap. Ik hoop en wens dat de wethouders van dit nieuwe college eenzelfde attitude zullen meebrengen naar hun ambt.

Als college nemen we nog op een ander moment afscheid van elkaar. Dus kan ik volstaan met op dit moment ook hen te danken voor de samenwerking. Heren, we waren het zeker niet altijd met elkaar eens, al was het maar dat ik politieke opvattingen lang niet altijd vond sporen met het belang van onze inwoners en mij onverkort inzette voor deze laatste. In dat kader heb ik ook zeker mijn zorgen bij de toekomst. De gemeente staat er niet goed voor. Het is echt alle hens aan dek om groter onheil dat serieus dreigt, af te kunnen wenden. Daar past niet bij dat tegenstellingen nog eens scherp naar voren worden gebracht. Een eendrachtige samenwerking is geboden, politiek, bestuurlijk en ambtelijk.

Tot slot de organisatie. Velen van jullie werkten en werken hard aan de talloze dossiers. Ook jullie van harte bedankt voor de samenwerking, de tegenwerking (immers door zaken scherp tegen elkaar te zetten kom je vaak tot betere analyses én oplossingen) en de goede contacten. Ik was vanuit mijn eigen achtergrond, kennis en kunde én vanuit het centraal stellen van de belangen van onze inwoners, zeker geen makkelijke wethouder voor jullie. Diegenen die ik in mijn enthousiasme en gedrevenheid op zijn of haar tenen heb gestaan, bied ik daar graag mijn verontschuldiging voor aan. Wat mij betreft was en is het vooral zakelijk gericht en niet persoonlijk. Dank in het bijzonder aan die vele medewerk(st)ers die mij hun vertrouwen schonken, hun zorgen met mij deelden op zowel zakelijk als persoonlijk vlak. En waar soms oprechte banden mee ontstonden. Van hart tot hart en van mens tot mens. Dank daarvoor.

Afgelopen week heb ik tijdens de raadsvergadering gemeld dat met name op het vlak van de contacten naar de inwoners en het samenwerken met de inwoners er mijns inziens nog veel te winnen is. Dat geldt niet alleen voor jullie maar ook voor het college en de Raad. Het -veel meer dan tot nu toe gebeurt- gebruik maken van kennis en kunde van onze inwoners staat gelukkig centraal in het nieuwe coalitieprogramma. De overheid zal zich moeten realiseren dat ze niet langer in “the lead” is. Dat zijn de burgers geworden en meer dan we ons realiseren. Een goede samenwerking met hen en hen goed faciliteren is meer dan ooit van het grootste belang om de problemen van de samenleving op te lossen.

Het nieuwe College wens ik daarbij alle succes toe. Er ligt een mooi coalitieakkoord waar een aantal van de zojuist genoemde aspecten, zoals wijkgericht werken en de samenwerking met de inwoners een belangrijke plek kregen. Van harte wens ik onze inwoners en het nieuwe college samen met de Raad daarbij alle succes toe.

Het gaat U allen goed.

Dank u wel.