Het raadslid Sam de Groot vertoont in de nieuwsbrief van de PvdA grote gelijkenis met de “fopprofessor” die tegenwoordig les geeft over zichzelf. Tijdens de recentelijk gehouden discussieavond voor raadsleden ontbrak Sam en was er zeggen en schrijven één vertegenwoordiger van de PvdA aanwezig. Zij was het roerend eens met de samenvatting van Simon Fortuyn dat wijkgericht werken één van de pijlers is van participatie.
Sam de Groot kijkt in zijn betoog, net als de professor, door zijn eigen bril naar de werkelijkheid en zo beschrijft hij dat ook. Participatie is juist het betrekken van burgers en wijkgericht werken is het verbinden van burgers. Uit het stuk van Sam blijkt, dat hij als hij thuis komt, de voordeur dicht trekt, de gordijnen sluit en de radio op 10 zet. “It’s not in my backyard”, gal spuwen en anderen op het verkeerde been zetten. Nee Sam, dat is inderdaad geen wijkgericht werken! Lees meer..
Een mooi voorbeeld van een wijkgericht werken aanpak ligt bij 3B Wonen en als wijk is de Oranjebuurt een voorbeeld. Sam staat zelf niet te popelen om in te gaan op problemen van en binnen een gemeente en staat ook niet te trappelen van ongeduld om samen met anderen een probleem aan te pakken. Raar toch dat in het verkiezingsprogramma van de PvdA het woord wijkgericht werken in verkapte vorm terug komt, namelijk met woorden als “WIJ”, “Samen” en “betrekken van burgers bij” …..!
Wijkgericht werken bestaat niet alleen uit het groenonderhoud zoals Sam in zijn stukje betoogt, maar bestaat uit het verbinden van mensen in een breder perspectief, met sociale, fysieke en veiligheidsaspecten.
In de afsluiting van zijn betoog wordt volgens Sam burgerparticipatie een succes als het bij de burgers zelf vandaan komt en als het niet zelf over burgers gaat! Als Sam afgelopen discussieavond aanwezig was geweest, dan had hij kunnen horen dat daar werd gesproken over het feit dat de gemeente aan burgers vraagt waar zij zelf behoefte aan hebben, om hen dan vervolgens te faciliteren. Om een lang verhaal kort te maken, het motto van Sam uit zich dus in een fopprofessorverhaal!
Er was eens een heks genaamd Els Kuiper in de tijd van Pim Fortuyn en werd met een bezem onder haar bibs heengezonden.
Waarschijnlijk is Sam in de leer geweest bij haar, want als de pvda niet mee mag doen, dan zitten ze in de kleuterklas en hoort men de uitspraak “mamma ik mag niet mee doen”